Carry Slee is in 1949 in Amsterdam geboren en is daar opgegroeid. Haar moeder is geestelijk gehandicapt en dat was voor haar niet makkelijk: alles draaide in haar leven om haar moeder. Haar vader kon er niet mee omgaan en werkte daarom veel meer. Toen ze op de basisschool bij andere kinderen thuiskwam, kwam ze erachter dat het bij haar thuis anders was dan bij de anderen.

Carry wilde daarom ook graag aan de waarheid ontsnappen. Fantaseren en schrijven hielpen haar daarbij. Toen ze nog heel klein was schreef ze al korte verhaaltjes. Ze vouwde daar boekjes van en zette die in de boekenkast. Aan haar knuffels las ze de boekjes voor. Waar ze over gingen weet Carry Slee niet meer, maar nog wel dat voorlezen erg leuk was.

Achteraf vindt ze dat het ziek zijn van haar moeder haar ook iets goeds heeft opgeleverd. In een interview zegt ze daarover: "Ik denk dat in die periode de kiem is gelegd voor mijn schrijverschap", dat betekent dat ze denkt dat toen haar moeder ziek was ze eigenlijk is begonnen met het schrijven.

Na haar middelbare school ging Slee naar de Academie van Expressie door Woord en Gebaar. In 1975 slaagde ze voor deze opleiding. Daarna werd ze dramadocent in het middelbaar beroepsonderwijs (MBO). Ze kon haar schrijverskwaliteiten daar goed gebruiken. Samen met haar leerlingen bedacht ze namelijk verhalen, waar ze vervolgens zelf toneelstukken van maakte. Haar leerlingen voerden die vaak met groot succes op. Maar hoe leuk ze het lesgeven ook vond, geweldig vond ze het niet. "Er spookten altijd zoveel verhalen door mijn hoofd", zegt ze later over die tijd.

Ze krijgt twee dochters: Nadja (1979) en Masja (1981).